(wzbudzić zachwyt)

См. также в других словарях:

• wzbudzić — dk VIa, wzbudzićdzę, wzbudzićdzisz, wzbudź, wzbudzićdził, wzbudzićdzony wzbudzać ndk I, wzbudzićam, wzbudzićasz, wzbudzićają, wzbudzićaj, wzbudzićał, wzbudzićany 1. «spowodować powstanie czegoś, zwłaszcza jakichś uczuć; wywołać coś» Wzbudzić w… …   Słownik języka polskiego

• zachwycić — dk VIa, zachwycićcę, zachwycićcisz, zachwycićchwyć, zachwycićcił, zachwycićcony zachwycać ndk I, zachwycićam, zachwycićasz, zachwycićają, zachwycićaj, zachwycićał, zachwycićany «wprawić kogoś w zachwyt, wzbudzić zachwyt; olśnić, oczarować, urzec» …   Słownik języka polskiego

• oczarować — dk IV, oczarowaćruję, oczarowaćrujesz, oczarowaćruj, oczarowaćował, oczarowaćowany oczarowywać ndk VIIIa, oczarowaćowuję, oczarowaćowujesz, oczarowaćowuj, oczarowaćywał, oczarowaćywany «wzbudzić zachwyt, podziw dla kogoś lub czegoś; ująć, zjednać …   Słownik języka polskiego

• olśnić — dk VIa, olśnię, olśnisz, olśnij, olśnił, olśniony olśniewać ndk I, olśnićam, olśnićasz, olśnićają, olśnićaj, olśnićał, olśnićany 1. «porazić wzrok silnym blaskiem, oślepić jasnością, bielą; rzadziej: oświetlić coś jasno» Promienie słońca olśniły… …   Słownik języka polskiego

• nieopisany — «nie dający się opisać, wyrazić; nadzwyczajny, niezmierny» Nieopisany spokój, urok, zachwyt. W domu panował nieopisany bałagan. Wzbudzić nieopisany strach …   Słownik języka polskiego

• porwać — dk IX, porwaćrwę, porwaćrwiesz, porwaćrwij, porwaćał, porwaćany porywać ndk I, porwaćam, porwaćasz, porwaćają, porwaćaj, porwaćał, porwaćany 1. «schwyciwszy, schwytawszy zabrać, uwieźć, uprowadzić kogoś, coś siłą, przemocą, wbrew czyjejś woli»… …   Słownik języka polskiego

• urzec — dk Vc, urzeknę, urzekniesz, urzeknij, urzekł, urzekła, urzekli, urzekłszy, urzeczony urzekać ndk I, urzecam, urzecasz, urzecają, urzecaj, urzecał 1. «według dawnych wierzeń: rzucić na kogoś urok; zaczarować» 2. «wzbudzić podziw, zachwyt, olśnić,… …   Słownik języka polskiego

• zabłyszczeć — dk VIIb, zabłyszczećczę, zabłyszczećczysz, zabłyszczećbłyszcz, zabłyszczećczał, zabłyszczećczeli 1. «zajaśnieć blaskiem; zaświecić, zamigotać, zalśnić» Śnieg zabłyszczał w słońcu. Brylant zabłyszczał na palcu. Na dnie coś zabłyszczało. 2.… …   Słownik języka polskiego